"Ż" piszemy wtedy, gdy wymienia się na: dz, g, h, s, z, ź.
Tam, gdzie księża chodzą drogą,
ludzie księdza spotkać mogą.
Spójrz, łodyżka rosła mała,
a dziś się łodygą stała.
Ten kto o ważeniu marzy,
temu z wagą jest do twarzy.
Gdy w drużynie druhów mało,
spytaj śmiało, co się stało.
Poszła węższą drogą gąska,
bo się czuła bardzo wąska.
Co dzień rano wożę kozę
na pastwisko moim wozem.
Nie obrażaj swych kolegów
brzydkimi słowami,
przecież słowa obraźliwe
mogą zranić.
"Ż" piszemy po spółgłoskach: l, ł, n, i r.
By jej ulżyć w niewygodzie,
małż małżonkę trzymał w wodzie.
Więc choć czasem drżała skrycie,
nie skarżyła się na życie.
"Ż" piszemy również w wyrazach, w których "ż" się nie wymienia.
Mówił bażant do żurawia:
- Czyżyk mi kłopoty sprawia!
Straszy wężem, wyżłem, jeżem,
więc uciekam stąd na wieżę.
Z góry świat zobaczę dziki:
żaby, żółwie, żubry, żbiki,
potem, co nie będzie gafą,
pogawędzić chcę z żyrafą.
Kliknij
Kliknij
Kliknij
Kliknij
Przy tych ćwiczeniach ortografia jest przyjemniejsza🙂.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.
Jacek Nowak
Dzięki tym ćwiczeniom łatwiej zapamiętałem zasadę pisowni wyrazów z ż. Filip M.
OdpowiedzUsuń